செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 25/26
(25) எப்படியோ அனைத்தும் ஒரு நிலைக்கு வந்து, பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்குத் தற்காலிகமாக ஆவன செய்துவிட்டு நிமிர்ந்தபோதே, அதிகாலை ஐந்து மணியையும் கடந்துவிட்டிருந்தது. சரி, இனி அலரந்திரியைப்…
Ongoing Novel
புயலோடு மோதும் பூவை – 10
(10) இதங்கனை கண் விழித்தபோது எல்லாமே மங்கலாகத்தான் தெரிந்தன. தலை வேறு விண் விண் என்று வலிக்க ஒற்றைக் கரத்தால் தலையை அழுத்திக் கொடுத்தவாறு,…
புயலோடு மோதும் பூவை – 9
(9) இப்போது அவளை எப்படி அழைத்தான்… இதங்கனை என்றா? உடலில் உள்ள இரத்தம் அத்தனையும் வடிந்து செல்ல அவனை விறைத்துப் பார்த்தாள் பெண்ணவள். அவனோ…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 23/24
(23) இரண்டு நாட்கள் கழிய, அன்றும் அலரந்திரிக்குத் தூக்கம் சுத்தமாக வருவதாக இல்லை. நடந்த சம்பவத்தை எண்ணி எண்ணித் தவித்தவளுக்கு ஏனோ தான் புறப்படும்போது…
புயலோடு மோதும் பூவை – 8
(8) குளியலறையை விட்டு வெளியே வந்ததும் முதல் வேலையாகச் சுருண்டு சிலுப்பிய தலை முடியைக் கரங்களால் வாரி விட்டுப் பின் ஒலிவாங்கியை எடுத்துக் காதில்…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 22
(22) இதோ… எல்லாம் முடிந்தது… பெய்யும் மழையில் இரத்தம் கரைந்து போக, நசிந்து போயிருக்கும் தன்னவளைப் பார்க்கும் சக்தியில்லாதவனாக எகிறித் துடிக்க முயன்ற இதயத்தைச்…
புயலோடு மோதும் பூவை – 7
(7) அவள் நினைத்தது போலப் பாழாய்ப் போன அரவனில்லை. அங்கே வேலைசெய்யும் ஒரு சீனத்துப் பெண்மணி. அவளுடைய கரங்களில் ஒரு பெட்டி வீற்றிருந்தது. இவளோ,…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 21
(21) அன்று ஏகவாமனும் அலரந்திரியும் ஜெயவாமனின் அருகேயே அமர்ந்திருந்தனர். யாருக்கும் எதுவும் பேசத் தோன்றவில்லை… பேசினால் மட்டும் வலிகளின் அளவு குறைந்துவிடுமா என்ன? இல்லை……
புயலோடு மோதும் பூவை – 5/6
(5) உள்ளே காலடி வைத்ததும் அவளையும் மீறி உடல் தளர்ந்ததோ. அதை அவன் உணர்ந்துகொண்டானோ, சட்டென்று அவளுடைய இடையைச் சுற்றித் தன் கரத்தைப் போட்டுத்…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 20
(20) நற்குணசேகரத்தின் பூர்வீகக் கோட்டையொன்று கம்பரவாவில் இருந்தது. மலைப்பிரதேசம் என்பதால் இயற்கை வளங்களுக்கு அங்கே குறைவிருந்ததில்லை. மலைகள், ஆறுகள், காடுகள் என்று விழிகளுக்கு விருந்து…