செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 32
(32) கம்பரவவில்… அதிகாலை ஐந்து மணிக்கே விழிப்புத் தட்டியது அலரந்திரிக்கு. அவளை உள்ளே அமிழ்த்தி எடுத்த படுக்கையை விட்டு விலகப் பிடிக்காமலே எழுந்தவள் காலைக்…
Vijayamalar
புயலோடு மோதும் பூவை – 16
(16) சோர்வுடன் மேலும் பயணம் நீடிக்க, மெல்ல மெல்ல இரவு மறைந்து பகலவன் உதிக்க ஆரம்பித்தான். கிடைத்த ஒரு இடத்தில் வண்டியை நிறுத்தி விட்டு…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 31
(31) அலரந்திரியைத் தனியாகப் பாட்டி தாத்தா வீட்டில் விட்டுவிட்டு ஊருக்கு வந்த ஏகவாமனுக்கு முதலில் இருப்புக் கொள்ளவில்லை. எப்படிச் சமாளிக்கிறாளோ, எப்படி இருக்கிறாளோ என்று…
புயலோடு மோதும் பூவை – 14/15
(14) திடீர் என்று ஒரு உருவம் குப்புற விழுந்ததும் மெல்லிய அலறலோடு, பதறி அடித்துக் கால்களைத் தூக்கி இருக்கையில் வைத்து விட்டுக் குனிந்து பார்க்க,…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 30
(30) அன்று மாலை ஐந்து மணிக்கே, ஏகவாமன் தாத்தா பாட்டியிடம் விடைபெற்று அலரந்திரியிடம் வந்தான். “போக முதல் உனக்குச் சிலதைக் காட்டிவிட்டுச் செல்லவேண்டும்… என்…
புயலோடு மோதும் பூவை – 13
(13) அந்த அரவன், அவளை நோக்கித் துப்பாக்கியை நீட்டியதும், தன்னைக் கொன்று அங்கேயே புதைக்கப் போகிறான் என்று இதங்கனைக்குப் புரிந்து போனது. அவ்வளவுதானா அவளுடைய…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 28/29
(28) அன்று அவனைப் பார்க்கவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டுத் தன் கணவனிடம் கேட்டிருக்க, அவனாகவே அவர்களைத் தேடி வருவான் என்று மீனாட்சிப்பாட்டி கனவிலும் நினைத்திருக்கவில்லை. “கண்ணா……
புயலோடு மோதும் பூவை – 12
(12) அவளை இழுத்துக் கொண்டு வந்தவன்,கொழுந்து விட்டெரியும் நெருப்புக்கு முன்பாக வந்ததும், “உட்கார்…” என்றான் அதிகாரமாக. உடனே மறுப்புச் சொல்லாமல், சட்டென்று அமர்ந்துகொண்டாள் இதங்கனை.…
செந்தீயே உயிர்மெய் தீண்டாயோ… 27
(27) நரைத்த முடி, சற்று சுருங்கிய வெண்ணிற முகம். நெற்றியில் பெரிய வட்டப் பொட்டு. அதற்கு மேல் திருநீற்றுக் குறி என்று மங்களகரமாக இருந்தாலும்,…
புயலோடு மோதும் பூவை – 11
(11) கரங்களில் இரத்தம் வடிய, பற்களைக் கடித்து வலியைப் பொறுத்துக்கொண்டு அவனோடு இழுபட்டுச் சென்ற இதங்கனைக்கு போராடத் தோன்றவில்லை. போராடிப் பயனிருக்குமா என்றும் தெரியவில்லை.…