தொலை தூரத்து வெளிச்சம் நீ – 1- 14
(14) அன்று என்னவோ அவ்வியக்தனின் மனம் ஒரு நிலையில் இருக்கவில்லை. அதுவும் விதற்பரை அனுப்பிய செல்ஃபியை பார்த்த பின் எதுவோ திகுதிகு என்று எரிந்து…
(14) அன்று என்னவோ அவ்வியக்தனின் மனம் ஒரு நிலையில் இருக்கவில்லை. அதுவும் விதற்பரை அனுப்பிய செல்ஃபியை பார்த்த பின் எதுவோ திகுதிகு என்று எரிந்து…
(12) யார் என்றே தெரியாத ஒருவன், முகம் முழுவதும் மறைத்து தலைக்கவசம் அணிந்தவாறு அவளைப் பயமுறுத்த, பதறித் துடித்தவளாய் இரண்டடி பின்னால் வைத்தவளின் சப்பாத்து…
(10) அன்று மதியம் விதற்பரையின் பாடம் முடிந்ததும், பசி வயிற்றைக் கிள்ள, போகும் வழியில் எதையாவது வாங்கலாம் என்று முடிவு செய்தவளாக வெளியே வந்தபோது…
(18) அதன் பின் அம்மேதினி கந்தழிதரனைப் பெருமளவில் தவிர்க்கவே செய்தாள். எங்கே தன்னையும் மீறி, அவனிடம் சென்று கெஞ்சத் தொடங்கிவிடுவோமோ என்று அஞ்சுபவள் போல…
(9) மறு நாள் விதற்பரை எழுந்தபோது கால் வலியில் உயிரே போனது. பேசாமல் மருந்தைப் போட்டுவிட்டு உறங்கிவிடலாமா என்று கூடத் தோன்றிவிட்டிருந்தது. ஆனாலும் முடியாது.…
(8) எத்தனை நேரமாக உறங்கினாளோ தெரியாது. கால்களின் வலி தெரிய, உறக்கம் கலைந்து எழுந்தாள் விதற்பரை. வலி அதிகரித்திருந்தாலும் மருந்தின் வீரியம் குறையவில்லை போலும்.…
(6) தான் தங்கும் இடம் நோக்கித் திருப்புவான் என்று நினைத்திருக்க, அவனோ, அதைக் கடந்து வாகனத்தின் வேகத்தைக் கூட்டி மேலும் முன்னேறப் பதறிப்போனாள் விதற்பரை.…
(5) ஏனோ விதற்பரை நன்றாகவே களைத்துப்போனாள். உள்ளே போன டைலனோல் வேறு அவளைப் பெரிதும் சோர்வடையச் செய்ய, சாய்வாக இருக்கையில் அமர்ந்தவாறு வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தவனைப்…
(4) அவன் எத்தனையோ பெண்களைப் பார்த்திருக்கிறான்தான். ஆனால் இதுவரை எந்தப் பெண்ணும் இவன் வியக்கும் அளவுக்குக் கவர்ந்ததில்லை. எல்லாப் பெண்களும் ஒன்றுதான் என்பது அவனுடைய…
(3) அன்றைய முக்கிய வகுப்புகளை முடித்துக்கொண்டு மதியம் போலப் புறப்பட்ட விதற்பரைக்கு, ஏனோ சலிப்புத் தட்டியது. எப்போதும் அவள் கூட வரும் கதரின் அன்று…